Paris - le deuxieme chapitre...

Weliswaar alweer een dikke maand geleden, maar hier is deel twee van ons tripje naar Parijs (voor deel 1 mocht je dat gemist hebben, klik je hier ). Toevallig las ik deze week in een tijdschrift een artikel over hoe je langer kunt genieten van het vakantiegevoel.... nou, dat antwoord had ik je al lang kunnen geven hoor: gewoon lekker prutsen aan een traveljournal! Nagenieten door steeds maar weer de foto's onder je handen te hebben, alle kleine memorabilia terug te vinden in een grote envelop en de voor de teksten goed nadenken en alles weer herbeleven...
Dus dat betekent voor jullie : allemaal aan het scrappen deze zomer, er is geen ontkomen aan!

Ik heb geen vaste indeling gemaakt voor de bladzijdes, sterker nog, ze zijn best verschillend in formaat maar dat maakt het wel speelser. Eigenlijk heb ik er een kleine chaotische dikke bundel van gemaakt, levendig en druk, maar zo is het ook in Parijs.

Ik heb wel heel veel "keep calm.." teksten van internet geplukt en op bijna elke bladzijde gebruikt. Die vind ik echt onweerstaanbaar! Ook heb ik gekleurd lint op veel plaatsen dwars over de foto's geplakt.

Het papier op de bladzijdes is van Teresa Collins, en de tabjes komen bij de HEMA vandaan. Bij de schoolspullen liggen er hele bruikbare stickertjes en stempels...

Heel vaak komt ook het gekleurde tape van pas, zo makkelijk om daar dingen mee te bevestigen op een eenvoudige wijze maar lekker kleurrijk. De stempel van de Eiffeltoren hieronder is gemaakt met een kofferlabel van schuimrubber, had ik al eerder over verteld in het eerste gedeelte, maar het is echt een heel leuke manier om andere dingen te gebruiken voor scrapbooken!

De vijftigerjaren vrouwtjes (nee ik bedoel niet ons!) komen van een ansichtkaart die ik daar gekocht heb. En tijdens het wachten tot de verlichting van de Eiffeltoren aan zou gaan, hebben we ons laten gaan door wat gekke foto's te maken....

Op de folder van de bakkerij waar we ontbeten plakte ik de foto's.... Hieronder nog een blaadje uit mijn pip-agenda van vorig jaar met de eiffeltoren erop.

Postcard is een reclame-foldertje maar stond hier erg goed bij. En hieronder nog een snap-journalspot, gewoon omdat hij op mijn bureau lag en daarmee lekker uit de toon bij de rest! Niet moeilijk over doen vind ik, er is geen scrapbookpolitie... Nu alleen nog de voor en achterkant netjes op de ringen schuiven, dan is het hele project Parijs klaar. Het ligt voor het grijpen in de open kast bij de eettafel, en ik pak het nu al vaak om even terug te kijken....

Au revoir !

Hoe zomers wil je het hebben?

Zo zomers dat we bijna elke dag naar het strand kunnen...

heerlijke zelfgemaakte ijsjes met verse aardbeien en banaan

 (de pindakaas-choco versie was een stuk minder lekker)

fruitsmoothies 

(met een flinke dot slagroom voor jongste)

haken in de schaduw

grote stukken koude watermeloen

de bloemen op hun mooist
(het gras is niet meer te redden)

alleen nog maar slippers en sandaaltjes
(ik ben gek op mijn zilveren paar)

ontbijt, lunch en avondeten buiten....

Maar ook: 

de was stapelt zich op 

(nou eigenlijk de strijk, want was ophangen in het zonnetje is wel leuk!)

barbecuen is best moeilijk!

die ijsjes zorgen ook stiekem voor weer wat pondjes erbij....

gewoon naar kantoor 'tussen de bedrijven door'

rijd je naar het strand voor een mooie zonsondergang, komen er net wat kleine sliertjes bewolking voorbij!

Maar he, dat is allemaal peanuts, als de zon schijnt! Niets te klagen hier, hoor...

tribal is hip!

Door mijn twee dochters blijf ik helemaal op de hoogte van alle hippe trends in de mode. Niet dat ik dat zelf allemaal volg hoor, ik ben nu langzamerhand van de leeftijd dat ik liever draag wat bij mij past, in plaats van omdat het in de mode is....
Vandaar dat je mij ziet in bloemenrokjes en veel roze, maar nooit in een heupbroek of uggs. En eerlijk gezegd voelt dat ook heerlijk, lekker niet meer in een keurslijf hoeven en weten wat bij je eigen stijl hoort.

Maar terug naar de titel, tribal patroontjes zijn helemaal in op dit moment. Je ziet er shirtjes en broeken mee, maar ook sjaaltjes en tassen met zo'n felgekleurd lijnenspel. Jongste dochter kreeg een goed idee en kocht een paar hele goedkope witte gymschoentjes om die met textielstiften om te toveren tot een exemplaar dat zo bij een schoenenwinkel in de etalage zou kunnen staan. Keurig netjes eerst met potlood het patroontje getekend en daarna heel precies ingekleurd. Ze laat mij elke keer versteld staan met haar creatieve buien. Van wie zou ze het hebben?

niet helemaal de bedoeling!

Deze mooie omslagdoek zag ik overal terug, op pinterest, op mijn haakgroepje van Facebook, op andere weblogs en op een gegeven moment dacht ik JA, die ga ik ook maken. Een patroon stond er niet bij, maar het leek mij makkelijk genoeg en na de tip dat je uit moest gaan van een halve granny ben ik gewoon begonnen.

Met katoen van Catania en haaknaald 2,5 startte ik met ecru in allerlei verschillende steken om de vier toeren. Daarmee gaf ik er een klein beetje een eigen draai aan. Heel ongeduldig begon ik te snel al met het leuke gedeelte, de toeren met kleurtjes want dat haakt zo lekker weg. Heel erg leuk om te maken, maar al snel kwam ik er achter dat niet alles precies zo gaat als je wil....

Katoen  + te klein = niet het effect dat ik voor ogen had...

Nee, het is geen soepele, warme grote omslagdoek die je lekker omslaat als het wat afkoelt. Zelfs het model leek niet eens op een omslagdoek, meer een leuk maar erg stijf sjaaltje voor om je nek. Het ziet er wel leuk uit hoor, en ik ga hem vast wel dragen, maar ik denk dat ik toch snel eens naar de wolwinkel moet voor soepelere wol en een patroon voor een grotere omslagdoek met mooie vorm ga zoeken op Ravelry. Want vastbesloten ben ik wel, ik wil een echte omslagdoek!

Arnhemse meisjes....voor één dag!

Samen met de jongste, want die wilde zo graag eens met de trein reizen, ging ik gisteren op stap naar Arnhem. Tja, als je altijd achterin de auto kan stappen en overal naar toe wordt gebracht, is een treinreisje opeens iets unieks en begerenswaardig. Maar het leek mij ook wel heel relaxed om eens lekker ver weg te gaan shoppen en niet daarna nog een lange autorit terug te hoeven maken.

Dus vandaar dat wij aan het eind van de morgen na een reisje met zoveel mogelijk overstappen (je wilt natuurlijk wel waar voor je geld, haha) en een echte starbucks-koffie op verzoek van jongste op het mooie station van Utrecht  aankwamen in een zonovergoten Arnhem.

Wat een leuke verrassing, al die autovrije en mooie bloemrijke winkelstraatjes met heel veel kleine en unieke boetiekjes. In alle winkels was ook nog eens de sale begonnen, en we scoorden de ene na de andere aanwinst voor de helft van de normale prijs. Zelfs het terrasje voor de lunch dat we op goed geluk uitkozen, was een echte schot in de roos. Billy's restaurant, de naam (net als onze neef) trok ons meteen, had zulke overheerlijke italiaanse gerechtjes, zelden zo'n heerlijke lunch gegeten. Verse tomatensalade met echte buffelmozzarella en zelfgemaakte pesto, weinig ingredienten maar een ongelooflijke smaakexplosie!

Erbij dronken we, en dat was een beetje jeugdsentiment, echte limonata (ik) en aranciata (dochter) van San Pellegrino. Met mijn ouders op vakantie in Italië vroeger bestelden zij onwetend vaak 'limonade' voor ons, en de ober verstond daar natuurlijk ' limonata' in. Maar dat is een hele zure citroengazeuse, en juist de aranciata lijkt veel meer op Fanta, maar dan een veel natuurlijkere smaak. Wij vonden het vreselijk vies als kind, die citroenlimonata, maar je had dorst en kreeg niet zomaar iets anders.... We zijn vast niet de enige toeristen die dit meegemaakt hebben, wie weet herken jij dit grappige italiaanse misverstand ook wel?

Heerlijk rustig weer terug geboemeld om thuis nog even na te genieten in de laatste zonnestralen van deze mooie zomerdag, en de buit te laten bewonderen door de rest van de familie.

dolce fare niente

He, heerlijk is dat, zulk prachtig zomerweer en veel vrije dagen! De kinderen zijn klaar met studie en school en komen af en toe aan waaien om leuke dingen te doen met mij, tussen alle drukke afsluitingen en andere afspraken door. Naar het strand, shoppen (voor schoolspullen al, haha, dat geloof je toch niet?) of naar een terrasje.

Bij de HEMA en bij IKEA heb ik zelf ook hele leuke etiketten, tape en stickertjes gekocht, eigenlijk voor schoolspulletjes en cadeauverpakkingen bedoeld maar ik zie daar mooie toepassingen in voor het scrappen!

Verder komt er weinig uit mijn handen, creatief gezien dan.... soms is het lekker haken in de schaduw van de plataan, maar verder dan een of twee toeren kom ik niet. Ik ben begonnen aan een grote omslagdoek met een rand met heel veel kleurtjes en verschillende steken. Zonder patroon, maar naar idee van verschillende haaksters op een haakgroepje van facebook.

Maar he, lekker niks doen is ook heel belangrijk, even rustig aan en bijtanken. Genieten met een grote G!

de 'buit' uit Middelie

In mijn vorige post vertelde ik over de leuke brocantemarkt in het piepkleine plaatsje Middelie (ik blijf het een schattige naam vinden), en over de spulletjes die ik daar aangeschaft heb.
Ik heb ze vandaag op de foto gezet in de tuin, want ja, knóópjes, hoor ik jullie al denken, wat voor knoopjes dan?
Nou deze dus, van een merk waar nog veel meer leuks van te vinden is, Clayre & Eef...

Ook vonden we wat woonbladen van Jeanne d'Arc living, daar had ik nog nooit van gehoord. Het blijkt in Denemarken uitgegeven te worden, dus dat wordt dit jaar op vakantie eens goed kijken voor nog wat meer exemplaren want het is een heel mooi blad met prachtige foto's.
De lintjes zijn ook van Clayre & Eef, hartjes van ecrukleurig kant, en geborduurde bloemetjes op een fijn lintje. Staat mijn zelfgeplukte boeketje uit eigen tuin er niet prachtig bij? Het zijn pioenrozen, een paar takjes van de vrouwenmantel en een roze struik waar ik even de naam van kwijt ben.

En dan de broderie rok met stroken en lintjes, vooral de gebloemde strook onderaan sprak mij meteen aan! Roze met bloemetjes... hoe lief. Ik ga hem wel een beetje aanpassen, een elastieken tailleband eraan stikken zodat hij lekkerder blijft zitten. Nu zit er een aantrekkoord, maar dat bevalt mij niet.

De roze roos lijkt als twee druppels op mijn roze pioenrozen, en hij staat echt volop in bloei. De roos bloeit de hele zomer door en de pioen stopt er na één week helaas al weer mee. Maar allebei zijn ze prachtig!
En als laatste het kanten kleedje waar ik ook nog mee aan de slag moet, om er een tas van te maken. Ik ben er nog niet helemaal uit welk model het gaat worden en met welke stof ik hem ga voeren. Maar in ieder geval niet te ingewikkeld, want ik heb nog genoeg op mijn to-do-lijstje.