Een sjaal met pit

Vorig jaar zag ik een vrouw met een prachtige sjaal in de tram, ze stond bij de uitgang om uit te stappen dus ik durfde uitvoerig te kijken naar de borduursels. En toen ze voelde dat ik samen met mijn vriendin zo lang keek en zich omdraaide hebben we haar complimenten gegeven met die mooie sjaal.

Maar nu zag ik een soortgelijke sjaal in de winkel hangen, met een pittig prijskaartje eraan, en na wat wikken en wegen (o, zo mooi, ik wil hem NU!) besloot ik hem zelf na te gaan maken.

Ten eerste omdat ik met materialen die ik al heb het heel goed zelf kan, en daarnaast vind ik zoveel geld uitgeven aan een sjaal best wel een ding.

Ik ging op zoek naar een sjaal met zo min mogelijk opvallende kleuren en een dessin met vloeiende lijnen. Vond ik in de uitverkoop toch een sjaaltje voor één euro....!
Daarna zocht ik bijpassend gemeleerd garen in mijn voorraadkast dat lekker felle opvallende kleuren had die bij de sjaal pasten.

Nu was het een kwestie van de lijnen in het patroon volgen met grove steken. Dit is nog maar een eerste probeersel, maar ik durf op een volgende sjaal wel meer te gaan borduren, ook uit de losse hand in plaats van om de contouren heen, Ook is het beter als de stof van de sjaal wat dikker is dan bij dit exemplaar, er ontstonden snel gaten en het borduursel trekt een beetje.

En zo ben ik in het bezit van een hele persoonlijke en originele sjaal!